Paraguay en Argentinie

Hooooi

Hier weer een update van mij.. en wel vanuit Buenos Aires.
De laatste update die ik jullie gegeven heb was vanuit Potosi, Bolivia.
Vanuit Potosi zijn we destijds doorgereisd naar Sucre, de hoofdstad.
Een erg mooie, redelijk grote stad. Vergelijkbaar met Cusco.
Hier zijn we ongeveer 5 nachten geweest. Helaas zonder niet al teveel slaap, althans Kim niet. In het hostel feestte men namelijk elke nacht door tot ongeveer 8 uur sochtends.. Ik slaap overal doorheen, al barst een bom naast mijn bed. Kim daarentegen had er wat meer last van. Ondanks dat, toch een leuke tijd gehad zowel in Sucre, als in het hostel. Leuke mensen leren kennen en ondertussen lekker genoten in de stad.

In Sucre hadden we van meerdere mensen gehoord, we moesten en zouden naar Samaipata.. bleek een te gek plaatsje te zijn.
Het was voor Kim en mij al snel duidelijk dat we daar maar eens heen moesten gaan.. het lag toch op onze route..
Hop hop zo gezegd zo gedaan.. met de bus naar Samaipata. Achteraf gezien was dit een vreemde busreis. Ik meende dat de bus chauffeur mee deed met de Dakar van Zuid-Amerika. Vol gas door de slingerbochten opweg naar Samaipata. Ik heb meerdere malen " Even snel de handen voor de ogen " momentjes gehad. Als dit maar goed gaat.
Het vreemde van deze busreis was ook dat er heel veel mensen snachts over deze afgelegen wegen liepen zonder enige verlichting.. Levensgevaarlijk. Ook meerdere malen gedacht, dit gaat helemaal mis..
Kim vroeg bij mij bij aankomst in Samaipata, heb je ook dat kindje met bloed in het gezicht gezien aan de kant van de weg om half 2 snachts? Ik ben achteraf gezien blij dat ik dat kindje niet heb zien liggen.. Kim had namelijk het gevoel dat het kindje dood achter zn fietsje lag met zijn gezicht vol bloed.. Dit zijn echt de mindere leuke dingen je meemaakt in Zuid-Amerika. De mensen in Zuid-Amerika blijven me ook elke keer maar weer verbazen.. de bus heeft uit moeten wijken voor het kindje maar is uberhaupt niet gestopt om de ernst van de situatie te bekijken. Schandalig. Maar ook hier leer ik steeds maar weer de Zuid-Amerikaanse cultuur kennen. Niets is hier te gek.
Eenmaal aangekomen in Samaipata. half 5 in de morgen, werden we afgezet in dit GAT. Geen kip op straat en na 15 minuten kregen we de mededeling dat een hostel hier "normaal" gesproken gezien om 8 uur sochtends opengaat. Nee meen je niet? was onze eerste reactie. Moe van de busreis en in de regen maar besloten te wachten tot dat er een hostel open ging. Na 100 keer over en weer " Wat een ellende hier ofniet" toch maar eens besloten polshoogte te gaan nemen bij een taxi chauffeur. Hij vertelde ons dat hij eventueel wel door kon reizen naar Santa Cruz. Nou hier hoefden we niet over na te denken, DOEN. Met enkele lokale mensen uit het geweldige plaatsje Samaipata opweg naar Santa Cruz. Na 2,5 uur knikkebollen dan eindelijk aangekomen in Santa Cruz. Een hostel opgezocht en daarna even goed wat slaap ingehaald.

Santa Cruz hadden we de pech dat het met bakken uit de lucht kwam. 2 nachten even wat rust gepakt en toen was het zover om het mooie Bolivia te verlaten. We hebben een onwijs mooie tijd in Bolivia gehad. Het land is spotgoedkoop, veel mooie natuur en de mensen zijn op de "meeste" plekken vriendelijk. Nu was het dan zover, opweg naar Paraguay. Van veel mensen kregen we te horen dat in Paraguay niet veel te doen is. Toch hebben Kim en ik besloten de hoofdstad van Paraguay te bezoeken. Na een busreis van 22 uur eindelijks in Paraguay, savonds om 10 uur kwamen we aan. Aangezien we behoorlijk kapot waren van deze lange busreis hebben we snel een hostel opgezocht. Dit hostel was echt te vies voor woorden (ik zal niet in detail treden). Geen goede nachtrust gehad en de volgende dag op zoek gegaan naar een ander hostel. Dit was qua hygiene beter maar dit keer hadden we de pech een lastige buurman te hebben. Zaterdag avond 7 uur zaten we even gezellig te skypen met 2 vriendinnetjes in Nederland.. Na een kwartier kwam deze man hondsdol naar buiten, met de mededeling dat het niet normaal was om te skypen om 7 uur savonds aangezien iedereen lag te slapen
( Ik denk dat deze man zijn dag en nacht ritme een beetje kwijt was) Deze man was behoorlijk agressief, zowel verbaal als lichamelijk. Een agressieve houding. Bij Kim en mij brak het zweet uit. De volgende ochtend deed deze man hetzelfde bij mij opnieuw. Ik ben niet heel snel bang, maar dit keer scheet ik 100 kleuren. De vrouw van het hostel melde ons dat deze man mentaal niet helemaal 100 procent is en dat we uit de buurt moeten blijven. HATSJIKIDEE Kim en ik zijn ook gezellig een bezoekje aan het brengen aan Paraguay. Het leuke komt nog.. wij kwamen in Paraguay aan op vrijdag avond. Het blijkt dat er in de hoofdstad van Paraguay (Acuncion) in het weekend niets te doen is aangezien veel mensen in het weekend op uitstap gaan met hun familie. Dit betekende dat op zaterdag middag om 3 uur ALLES ging sluiten en dit gelde ook voor de zondag. Jullie zullen nu wel denken. Die meiden zit ook niets mee. Dit valt wel mee hoor haha.. We hebben veel lol, verbazen ons elke keer weer over die gekke Zuid-Amerikanen en we ontmoeten veel leuke mensen. Kortom, we genieten volop.

Vanuit Paraguay zijn we doorgereisd naar Buenos Aires. Hier zijn we nu ongeveer 3 dagen. Ik merk dat Argentinie veel westerse is dan waar we tot nu toe geweest zijn. Buenos Aires is wat dat betreft meer te vergelijken met Amsterdam. Ik vind het wel heel fijn om hier te zijn. Het is een onwijs grote stad waar veel te doen is. Hier blijven we ongeveer tot zondag en dan reizen we door naar Cordoba om daar leuke tripjes te gaan doen. Vanuit Cordoba reizen we door naar het noorden van Argentiene om vervolgens de overstap te maken naar Chili.

We hebben het onwijs naar onze zin. Genieten elke dag weer van de ervaring. Wel komt die backpack en dat gesjouw met je huis op je rug me soms wel de keel uit. Het is altijd maar weer afwachten waar je terrecht komt en hoe alles gaat verlopen. Dit maakt het natuurlijk ook allemaal heel spannend en heel leuk. Ik heb momenten dat mijn mond openvalt van wat we allemaal meemaken en beleven. Lachen, gieren en brullen hier.
De tijd vliegt wel als een gek. We zijn alweer een tijdje aan het reizen en ik ben alweer 6 maanden in Zuid-Amerika.

Jullie horen snel weer van mij.

Groetjes uit het mooie Buenos Aires.