Van Don Jose de San Martin naar Las estrellas
Door: Susan
Blijf op de hoogte en volg Susan
05 December 2012 | Peru, Cusco
Hola!
Hier ben ik weer met een update vanuit Cusco, Peru!
5 december, Sinterklaasavond! Hier niets van te merken. Heb nog geen Sinterklaas of zwarte piet gezien! Dit kennen ze hier helaas niet, een zak pepernoten (met chocola) zou nu niet heel verkeerd zijn.
In plaats van lekker warme chocomelk met pepernoten of speculaas heb ik mij vandaag begeven aan de "lechon" oftewel varken. gister werden deze goddelijke dieren al heerlijk bereidt bij ons op het werk (ik zeg dit met een beetje sarcasme). Je moet nagaan dat je hier een hele varken kan kopen, echter zijn veel van de organen al verdwenen. Lechon is een traditioneel gerecht waar veel Peruanen dol op zijn. Ik zal kort vertellen hoe deze lechon klaargemaakt wordt. De huid word met een mes en water helemaal schoongemaakt. Haren worden verwijderd en daarna wordt de huid ingesmeerd met limoensap. De binnenkant wordt gemarineerd met een bepaalde saus en verschillende groenten. Uiteindelijk word het varken gefrituurd. Deze ochtend mochten we dan toch eindelijk het varken opeten. Het vlees opzich heeft een hele lekkere smaak (je kunt het vergelijken met spareribs) helaas is het niet alleen bot en vlees, maar hier in Peru eet met ook de huid en de zalige rest wat in het lichaam van het varken zit. Ik zal heel eerlijk vertellen dat ik absoluut niet stond te springen om dit om 11:00 uur 's ochtends te eten op een half nuchtere maag. Een Duitse vrijwilliger bij ons op het project trok wit weg. Wij als Nederlands zouden ons in deze situatie NOOIT laten kennen, dus ik ook niet! Met een stuk brood en water was dit varken wel heel goed te eten. Nee, het is mij zwaar meegevallen. Met huid en al, 1/8e varken gegeten en dat wel in de morgen. Ik zeg: Schouderklopje voor mij! Tot nu toe heeft mijn maag nog niet geprotesteerd, dus ook zal ik dit overleven.
Ik zit nu ruim twee maanden in het project Don Jose de San Martin. Onwijs leuke kinderen en ik vermaak me uitermate goed. We zijn vollop bezig met de voorbereidingen voor kerst. De kinderen krijgen enkele kleine cadeaus en het is de bedoeling dat wij als vrijwilligers voornamelijk voor eten en drinken zorgen. 17 december vieren we met alle kinderen van Don Jose San Martin kerstmis. De kinderen in Cusco hebben namelijk een vakantie van drie maanden (december tot begin maart) Kinderen zijn met kerst vrij, dus vandaar dat wij kerst binnen het project wat eerder vieren. Omdat de school deze drie maanden gesloten is ga ik aan het werk in het weeshuis "Las Estrellas". Ik heb enkele kinderen in mijn klas die woonachtig zijn in dit weeshuis. Toevallig heb ik vandaag een kijkje mogen nemen in het weeshuis aangezien veel kinderen uit het weeshuis al een tijdje niet op school zijn geweest. Samen met een Spaanse vrijwilliger ben ik vanmiddag op pad geweest (Het varken in een plastic zak) om de kinderen in het weeshuis te voeden. Dit zijn er 38.
De reden dat de kinderen niet naar school komen is vanwege geldproblemen binnen het weeshuis. Het weeshuis heeft niet voldoende geld om het vervoer naar school te bekostigen. Om 1 kind naar school te brengen kost gemiddeld 40 sol per maand. Dit is omgerekend 12 euro. Kun je nagaan dat het weeshuis weinig tot geen geld heeft te besteden. Het is op het moment zelfs zo dat de mensen die werkzaam zijn in het weeshuis ook niet betaald krijgen.
Eenmaal aangekomen in het weeshuis werd ik overompeld door vele kinderen met verschillende syndromen, beperkingen (zowel lichamelijk als geestelijk, dove en blinde kinderen). Ik merkte gelijk dat de hygiëne in het weeshuis niet al te best was. De kinderen omhelsden ons en wouden gelijk met ons spelen. Waar ik me toch over blijf verbazen is de positiviteit en blijheid de kinderen uitstralen terwijl zij zich midden in "ellende" begeven. Want ellende kan ik het wel noemen. We werden hartelijk ontvangen door de vrouwen die daar werkzaam zijn en zijn gelijk aan de slag gegaan om het varken in stukjes te snijden en brood uit te delen.
Terwijl de kinderen lekker aan het eten waren kreeg ik een rondleiding door het weeshuis. Het weeshuis zelf is heel kleurig en fleurig.
Eenmaal in de slaapkamers aangekomen werd ik aangekeken door twee kinderen in bed. Een kindje met een zonde in haar neus en een kindje met een extreem klein lichaam en een erg groot hoofd. Ik moest even slikken want deze kinderen gaven mij een heel triest gevoel. Ik vroeg aan een van de medewerkers wat er met deze kinderen aan de hand is. Ze vertelde mij vervolgens dat deze kinderen niet kunnen lopen, eten of praten. Deze kinderen liggen "altijd" in bed. Ik kon het niet laten deze kinderen aan te raken, echter kreeg ik weinig reactie. Vervolgens zei deze vrouw: "Mogen deze kinderen snel bij God zijn". Dit gaat toch wel door merg en been. Terwijl ik dit typ krijg ik toch weer kippenvel over mijn hele lichaam. Aan de ene kant is dit geen menswaardig bestaan, maar aan de andere kant heb ik respect voor de mensen die hier werken die alles voor de kinderen over hebben en toch proberen een menswaardig bestaan voor deze kinderen te creëren.
Eind december zal ik werkzaam zijn in dit project. Het is fijn dat ik al een idee heb waar ik werkzaam zal zijn. Ik hoop veel hulp te kunnen bieden zowel praktisch als financieel. Voor zover mijn ervaringen met het werken met kinderen met verschillende soorten beperkingen.
Ik ben ondertussen verhuisd naar een ander appartement met vele leuke huisgenoten. Ik zit hier onderhand al weer een tijdje en nog steeds geniet ik vollop van elke dag. Ik ben blij als ik weer aan het werk kan, maar ik vind het ook heerlijk om lekker te ontspannen met mijn huisgenoten en locals tussen het werken door.
Het goede nieuws is dat ik mijn vriendinnetje Kim 7 februari sta op te wachten op het vliegveld van Cusco. We zullen 2 weken in Cusco blijven, en ik zal haar alles te laten zien om vervolgens onze reis te vervolgen naar Bolivia, Argentinië, Uruguay of Paraguay om uiteindeijk onze reis te beëindigen in Brasil. Ik kijk er ontzettend naar uit om haar hier alles te laten zien en samen door Zuid-Amerika te reizen.
Hasta Luego!:)
Hier ben ik weer met een update vanuit Cusco, Peru!
5 december, Sinterklaasavond! Hier niets van te merken. Heb nog geen Sinterklaas of zwarte piet gezien! Dit kennen ze hier helaas niet, een zak pepernoten (met chocola) zou nu niet heel verkeerd zijn.
In plaats van lekker warme chocomelk met pepernoten of speculaas heb ik mij vandaag begeven aan de "lechon" oftewel varken. gister werden deze goddelijke dieren al heerlijk bereidt bij ons op het werk (ik zeg dit met een beetje sarcasme). Je moet nagaan dat je hier een hele varken kan kopen, echter zijn veel van de organen al verdwenen. Lechon is een traditioneel gerecht waar veel Peruanen dol op zijn. Ik zal kort vertellen hoe deze lechon klaargemaakt wordt. De huid word met een mes en water helemaal schoongemaakt. Haren worden verwijderd en daarna wordt de huid ingesmeerd met limoensap. De binnenkant wordt gemarineerd met een bepaalde saus en verschillende groenten. Uiteindelijk word het varken gefrituurd. Deze ochtend mochten we dan toch eindelijk het varken opeten. Het vlees opzich heeft een hele lekkere smaak (je kunt het vergelijken met spareribs) helaas is het niet alleen bot en vlees, maar hier in Peru eet met ook de huid en de zalige rest wat in het lichaam van het varken zit. Ik zal heel eerlijk vertellen dat ik absoluut niet stond te springen om dit om 11:00 uur 's ochtends te eten op een half nuchtere maag. Een Duitse vrijwilliger bij ons op het project trok wit weg. Wij als Nederlands zouden ons in deze situatie NOOIT laten kennen, dus ik ook niet! Met een stuk brood en water was dit varken wel heel goed te eten. Nee, het is mij zwaar meegevallen. Met huid en al, 1/8e varken gegeten en dat wel in de morgen. Ik zeg: Schouderklopje voor mij! Tot nu toe heeft mijn maag nog niet geprotesteerd, dus ook zal ik dit overleven.
Ik zit nu ruim twee maanden in het project Don Jose de San Martin. Onwijs leuke kinderen en ik vermaak me uitermate goed. We zijn vollop bezig met de voorbereidingen voor kerst. De kinderen krijgen enkele kleine cadeaus en het is de bedoeling dat wij als vrijwilligers voornamelijk voor eten en drinken zorgen. 17 december vieren we met alle kinderen van Don Jose San Martin kerstmis. De kinderen in Cusco hebben namelijk een vakantie van drie maanden (december tot begin maart) Kinderen zijn met kerst vrij, dus vandaar dat wij kerst binnen het project wat eerder vieren. Omdat de school deze drie maanden gesloten is ga ik aan het werk in het weeshuis "Las Estrellas". Ik heb enkele kinderen in mijn klas die woonachtig zijn in dit weeshuis. Toevallig heb ik vandaag een kijkje mogen nemen in het weeshuis aangezien veel kinderen uit het weeshuis al een tijdje niet op school zijn geweest. Samen met een Spaanse vrijwilliger ben ik vanmiddag op pad geweest (Het varken in een plastic zak) om de kinderen in het weeshuis te voeden. Dit zijn er 38.
De reden dat de kinderen niet naar school komen is vanwege geldproblemen binnen het weeshuis. Het weeshuis heeft niet voldoende geld om het vervoer naar school te bekostigen. Om 1 kind naar school te brengen kost gemiddeld 40 sol per maand. Dit is omgerekend 12 euro. Kun je nagaan dat het weeshuis weinig tot geen geld heeft te besteden. Het is op het moment zelfs zo dat de mensen die werkzaam zijn in het weeshuis ook niet betaald krijgen.
Eenmaal aangekomen in het weeshuis werd ik overompeld door vele kinderen met verschillende syndromen, beperkingen (zowel lichamelijk als geestelijk, dove en blinde kinderen). Ik merkte gelijk dat de hygiëne in het weeshuis niet al te best was. De kinderen omhelsden ons en wouden gelijk met ons spelen. Waar ik me toch over blijf verbazen is de positiviteit en blijheid de kinderen uitstralen terwijl zij zich midden in "ellende" begeven. Want ellende kan ik het wel noemen. We werden hartelijk ontvangen door de vrouwen die daar werkzaam zijn en zijn gelijk aan de slag gegaan om het varken in stukjes te snijden en brood uit te delen.
Terwijl de kinderen lekker aan het eten waren kreeg ik een rondleiding door het weeshuis. Het weeshuis zelf is heel kleurig en fleurig.
Eenmaal in de slaapkamers aangekomen werd ik aangekeken door twee kinderen in bed. Een kindje met een zonde in haar neus en een kindje met een extreem klein lichaam en een erg groot hoofd. Ik moest even slikken want deze kinderen gaven mij een heel triest gevoel. Ik vroeg aan een van de medewerkers wat er met deze kinderen aan de hand is. Ze vertelde mij vervolgens dat deze kinderen niet kunnen lopen, eten of praten. Deze kinderen liggen "altijd" in bed. Ik kon het niet laten deze kinderen aan te raken, echter kreeg ik weinig reactie. Vervolgens zei deze vrouw: "Mogen deze kinderen snel bij God zijn". Dit gaat toch wel door merg en been. Terwijl ik dit typ krijg ik toch weer kippenvel over mijn hele lichaam. Aan de ene kant is dit geen menswaardig bestaan, maar aan de andere kant heb ik respect voor de mensen die hier werken die alles voor de kinderen over hebben en toch proberen een menswaardig bestaan voor deze kinderen te creëren.
Eind december zal ik werkzaam zijn in dit project. Het is fijn dat ik al een idee heb waar ik werkzaam zal zijn. Ik hoop veel hulp te kunnen bieden zowel praktisch als financieel. Voor zover mijn ervaringen met het werken met kinderen met verschillende soorten beperkingen.
Ik ben ondertussen verhuisd naar een ander appartement met vele leuke huisgenoten. Ik zit hier onderhand al weer een tijdje en nog steeds geniet ik vollop van elke dag. Ik ben blij als ik weer aan het werk kan, maar ik vind het ook heerlijk om lekker te ontspannen met mijn huisgenoten en locals tussen het werken door.
Het goede nieuws is dat ik mijn vriendinnetje Kim 7 februari sta op te wachten op het vliegveld van Cusco. We zullen 2 weken in Cusco blijven, en ik zal haar alles te laten zien om vervolgens onze reis te vervolgen naar Bolivia, Argentinië, Uruguay of Paraguay om uiteindeijk onze reis te beëindigen in Brasil. Ik kijk er ontzettend naar uit om haar hier alles te laten zien en samen door Zuid-Amerika te reizen.
Hasta Luego!:)
-
06 December 2012 - 16:44
Marietje:
Hoi Susan.
Weer met veel plezier je verslag gelezen.Ik ben best onder de indruk van wat je allemaal meemaakt
en wat je allemaal voor deze kinderen betekent.
Nog een hele fijn tijd daar.
Groetjes Hein en Marietje. -
06 December 2012 - 22:04
Annie En Frans:
Hallo Susan,
Wat vinden wij het weer leuk om te lezen hoe het met je gaat en wat je allemaal meemaakt.
Heel indrukwekkend. Wij wensen je ook een fijne tijd en geniet er maar van!!
Groetjes Annie en Frans -
07 December 2012 - 15:40
José Jöersen:
Hasta die Susan!
Wat scrhrijf je weer gezellig en maak je mooie menskes blij en maak je vee veel bijzonders mee. Fijn dat je er van geniet en het goed hebt! Hier in Ede is het gezellig wit, 10 cm sneeuw igt al en het blijft nog vallen. We wensen je nog een heerlijke en mooie tijd toe en knuffels van Alex, Lorèn Gerrit en José -
07 December 2012 - 15:40
José Jöersen:
Hasta die Susan!
Wat scrhrijf je weer gezellig en maak je mooie menskes blij en maak je vee veel bijzonders mee. Fijn dat je er van geniet en het goed hebt! Hier in Ede is het gezellig wit, 10 cm sneeuw igt al en het blijft nog vallen. We wensen je nog een heerlijke en mooie tijd toe en knuffels van Alex, Lorèn Gerrit en José -
07 December 2012 - 15:40
José Jöersen:
Hasta die Susan!
Wat scrhrijf je weer gezellig en maak je mooie menskes blij en maak je vee veel bijzonders mee. Fijn dat je er van geniet en het goed hebt! Hier in Ede is het gezellig wit, 10 cm sneeuw igt al en het blijft nog vallen. We wensen je nog een heerlijke en mooie tijd toe en knuffels van Alex, Lorèn Gerrit en José -
07 December 2012 - 15:40
José Jöersen:
Hasta die Susan!
Wat scrhrijf je weer gezellig en maak je mooie menskes blij en maak je vee veel bijzonders mee. Fijn dat je er van geniet en het goed hebt! Hier in Ede is het gezellig wit, 10 cm sneeuw igt al en het blijft nog vallen. We wensen je nog een heerlijke en mooie tijd toe en knuffels van Alex, Lorèn Gerrit en José -
07 December 2012 - 15:40
José Jöersen:
Hasta die Susan!
Wat scrhrijf je weer gezellig en maak je mooie menskes blij en maak je vee veel bijzonders mee. Fijn dat je er van geniet en het goed hebt! Hier in Ede is het gezellig wit, 10 cm sneeuw igt al en het blijft nog vallen. We wensen je nog een heerlijke en mooie tijd toe en knuffels van Alex, Lorèn Gerrit en José -
15 December 2012 - 10:07
Eddy Beijer:
Hoi Suus,
Fijn dat het je goed gaat en dat je het naar de zin hebt. Dat varken vind ik wel stoer; maar ja, wat je niet probeert leer je niet. Je hebt nog het nodige voor de boeg, maar ik denk dat jou dat best zal lukken en samen met je vriendin een prachtige reis gaat maken.
Que te diviertas!
Hoe vind je m'n spaans?
Eddy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
